ΑΝΟΥΣΑΚΗ ΕΛΕΝΗ ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ

Είναι μια δύσκολη εποχή με θλίψη  γεμάτη
από παράξενα γεγονότα και βίαιες ανατροπές
είμαστε στο τέλος αυτού του δύσκολου χρόνου
που ήταν σκληρός για την καθημερινότητα μας
υπάρχει ελπίδα υπάρχει ένα μικρό φως στη ζωή
για να ξαναρχίσουμε από την αρχή  οι πολίτες
χάσαμε την εμπιστοσύνη μας δεν έχουμε πια
πίστη και διάθεση για αγώνα υπάρχει φθορά
παντού και το πιο σημαντικό τεραστία ανεργία
στους νέους που καλούνται να προσαρμοστούν
σε μια απάνθρωπη πραγματικότητα φτιάξαμε
να τεράστιο κράτος που δεν είναι παραγωγικό
αυτή η εποχή είναι καταστροφική για την ζωή
όλη η ευρωπαϊκή ένωση είναι σε δύνη θέλω να
βρεθούν λύσεις και προοπτική για όλους ελπίζω
χρειάζεται δουλειά μεθοδικότητα και πείσμα
οι γιορτές  έχουν μια μελαγχολία πάντα με μια
ευαισθησία που μας φέρνει δάκρυα στα μάτια
ας ευχηθούμε να είναι τα τελευταία χρόνια πολλά
με αγάπη και την ελπίδα ότι θα βρεθούν λύσεις

Αθήνα  Οκτώβρης  2018

Ελένη Ανουσάκη

 

ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΙ Η ΜΕΡΑ

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι - Οδυσσέας Ελύτης

ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ - ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Η Μαγευτική Ώρα του Δειλινού ΠΑΡΟΣ ΑΙΓΑΙΟ Καλοκαιρι 2018

Ελλάδα Δειλινό το Ονειρο Οδυσσέα Ελύτη ποιητής του Αιγαίου

Αθήνα η Πόλη μου, οι Αναμνήσεις μου

Αθήνα η πόλη μου γεμάτη από μνήμες
Αγαπημένη πόλη  κάθε γωνιά μου φέρνει
Αναμνήσεις ακούω ήχους βλέπω εικόνες
Που ποτέ μου δεν θα ξεχάσω είναι ακόμα
Νωπές οι στιγμές νοιώθω μια μελαγχολία
Κάθε χρόνος που περνά μας αφήνει  μια
Γλυκιά ανάμνηση τα τελευταία χρόνια
Εγιναν τόσα πολλά άλλαξαν την ζωή μας
Γύρω μας κυριαρχεί ένα πέπλο θλίψης
Ας βάλουμε χρώματα της χαράς στη ζωή
Και είναι σίγουρο πως θα κάνουμε καλό
Στους γύρω μας η ζωή είναι ωραία.

Ανουσάκη  Ελένη  Αθήνα 2018

ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Νάνα Μούσχουρη: Όμορφη Χώρα η Χώρα μου

ΑΘΗΝΑ Η ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ. ΕΛΛΑΔΑ - ΕΥΡΩΠΗ

ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ ΟΔΥΣΣΈΑ ΕΛΎΤΗ

Θυμᾶμαι ἦταν Ἀπρίλης ὅταν ἔνιωθα πρώτη
φορᾶ τὸ ἀνθρώπινο βάρος σου.
Τὸ ἀνθρώπινο σῶμα σου πηλὸ κι ἁμαρτία
Ὅπως τὴν πρώτη μέρα μας στὴ γῆ.
Γιόρταζαν οἱ ἀμαρυλλίδες - Μὰ θυμᾶμαι πόνεσες
Ἤτανε μία βαθιὰ δαγκωματιὰ στὰ χείλια
Μία βαθιὰ νυχιὰ στὸ δέρμα κατὰ κεῖ ποὺ
χαράζεται παντοτινὰ ὁ χρόνος.

Σ᾿ ἄφησα τότες
Καὶ μία βουερὴ πνοὴ σήκωσε τ᾿ ἄσπρα σπίτια
Τ᾿ ἄσπρα αἰσθήματα φρεσκοπλυμένα ἐπάνω
Στὸν οὐρανὸ ποὺ φώτιζε μ᾿ ἕνα μειδίαμα.
Τώρα θά ῾χω σιμά μου ἕνα λαγήνι ἀθάνατο νερό
Θά ῾χω ἕνα σχῆμα λευτεριᾶς ἀνέμου ποὺ κλονίζει
Κι ἐκεῖνα τὰ χέρια σου ὅπου θὰ τυραννιέται ὁ ἔρωτας
Κι ἐκεῖνο τὸ κοχύλι σου ὅπου θ᾿ ἀντηχεῖ τὸ Αἰγαῖο.

(Προσανατολισμοί) ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Frédéric Chopin - Spring Waltz

ΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ